فرانسویها درباره ی عشق میگن:عشق فراموش کردن خود در وجود کسی است که در همه جا و همه حال به یاد ماست
اسپانیایی ها هم میگن:عشق ساکت است اما اگر حرف بزند از هر صدایی بلند تر است
ایتالیایی ها میگن:عشق یعنی ترس از دست دادن تو
و ما ایرانی ها هم میگیم: عشق سو ءتفاهمی است بین دو احمق(دور از جونتون)که با یه ببخشید تموم میشه
میدونی چرا امروز به قول تو اون حرفا رو میزدم؟
خوب من!
مهربونم!
..................
تو به من زندگی دوباره دادی
تو به من یاد دادی که فقط نباید زنده بود
باید زنده بود تا زندگی کرد
تو به من عشق و نشون دادی
................
میدونی
خیلی دلم گرفته
اونقدر که دوست دارم
تو آغوشت بودم
سرم و میذاشتم روی شونه هات
تا پناه من و حق حق گریه هام باشی
دوست دارم
برات اینقدر حرف بزنم که....
دوست دارم تموم اون چیزایی که تو دلمه ولی تا حالا بهت نگفتم و برات بگم
دوست دارم فریاد بزنم
اونقدر بلند که همه بشنوند
همه بدونند که
تو تنها عشق و یگانه معبود منی
ولی حیف نمی تونم
پس بازم ساکت می شم و فقط
تو درونم فریاد میکشم
...................
دوستت دارم با تموم وجودم http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/14.gif
هرگز دستی را نگیر، وقتی قصد شکستن قلبش رو داری
هرگز نگو برای همیشه، وقتی میدونی جدا میشی
هرگز نگو دوست دارم، اگر حقیقتاً به آن اهمیت نمیدی
درباره احساست سخن نگو، اگر واقعاً وجود نداره
هرگز به چشمانی نگاه نکن، وقتی قصد دروغ گفتن داری
هرگز سلامی نده، وقتی میدونی خداحافظی در پیشه
به کسی نگو تنها اوست، وقتی در فکرت به دیگری فکر میکنی
قلبی را قفل نکن، وقتی کلیدش رو نداری
........
و کسی رو که دوست داری، به این آسونی ها از دست نده
شاید هیچوقت کسی رو به اون اندازه دوست نداشته باشی
........
کاش میشد بدانیم که دیگران چقدر ما رو دوست دارند.
کاش میشد قلب و زبونمون یکی بود.
کاش میشد در موقع بود و نبود دوستانمان یکرنگ باشیم.
کاش میشد بفهمیم در دل دوستانمان چیست.
کاش میشد دوستانمان رو خوب بشناسیم.
کاش میشد آدمها هیچ وقت بزرگ نمیشدند، هیچ وقت عوض نمیشدند؛ که بدترین چیز عوض شدن دوستان قدیمی و صمیمی در طول زمان و جلوی چشممان است.
کاش میشد در مورد دوستانمون زود قضاوت نکنیم.
کاش میشد یاد بگیریم که همدیگه رو رنگ نکنیم؛ چون کسانی که دیگران رو رنگ میکنند روزی خودشان هم رنگ میشوند.
کاش میشد یاد بگیریم که قبل از اینکه عشق رو گدایی کنیم، به دیگران عشق بورزیم.
کاش میشد یاد بگیریم که استحکام دوستیها در صداقته.
کاش میشد یاد بگیریم که چطور ایراد دیگران رو بگوییم، بدون اینکه ناراحت شوند.
کاش میشد یاد بگیریم که در مورد دیگران زود قضاوت نکنیم.
کاش میشد یاد بگیریم که شکستن دل دیگران از هر کاری در دنیا بد تر و آسون تره.
کاش میشد یاد بگیریم که زیباترین درخت، سر به زیرترین درخته
کاش میشد یاد بگیریم که دروغ نگیم.
کاش میشد بفهمیم که ما بهترین، برترین، زیباترین، بزرگترین، عاشق ترین و صادق ترین نیستیم.
کاش میشد بفهمیم که فقط ما در این دنیا زندگی نمیکنیم.
کاش میشد بفمیم که دیگران هم حق اظهار نظر دارن.
کاش میشد بفهمیم که دیگران دروغ های ما رو متوجه میشن، ولی به روی خودشون نمی یارن.
کاش میشد بفهمیم که حتی ممکنه با یه شوخی هم دوستانمون رو از خودمون برنجونیم.
